POEZJA
Autor Odczytania popiołów czuł się przede wszystkim poetą. Swoje wiersze zawarł w ponad 20 książkach – tomikach oryginalnych i autorskich wyborach. Nie od razu jednak zaczęto doceniać i badać znaczenie Ficowskiego jako poety. Może dlatego, że (jak zauważyła Anna Kamieńska) „nie należy nigdzie”.
Dla dzieci
Ficowski uważał, że dzieciństwo każdego to „stworzenie świata”. Nic dziwnego, że z myślą o najmłodszych opublikował kilkanaście książek. Nieraz czerpał do nich motywy z opowieści cygańskich. Wielu jego wierszom dla dzieci dały też początek rozmowy z córkami.
Proza
Choć Ficowski nie uważał się za prozaika, bywał nim z powodzeniem. Nie tylko przedzierzgał się w eseistę, pisząc o Cyganach, Schulzu albo Wojtkiewiczu. Umiał też na przykład tworzyć oniryczne opowiadania tak samo, jak utrwalić „bajędy” sędziwej kobiety. Dawał tym kolejny dowód swojej pisarskiej wszechstronności.
W ten sposób Ficowski (według Jerzego Jarzębskiego „krytyk miłujący”) dał pisarzowi z Drohobycza „zastępcze życie”.
Pamięci Wojtkiewicza poświęcił jeden z wierszy, a później całą książkę. Przypomniał w niej życie twórcy, jego pisma, obrazy i postacie na nich, „wtrącone w bezradność sieroctwa”.
Dzięki temu mógł napisać o nich pionierskie książki, tłumaczyć poezję
Papuszy i znajdować inspiracje do własnych utworów.
Przekłady
Fascynacja tym, co inne i dalekie, kierowała Ficowskim także
jako tłumaczem. Poetów anonimowych lub mało znanych brał on na warsztat równie chętnie, jak należących do kanonu. Za cały dorobek przekładowy otrzymał dwie z najbardziej prestiżowych polskich nagród.
Piosenki
„Staram się to robić jak najlepiej”, mawiał Ficowski o pisaniu tekstów do piosenek, które nieraz współtworzyła jego żona Elżbieta. I choć traktował je tylko jako „antrakty” w pracy, przysporzyły mu uznania. Kilka z nich nagrodzono na festiwalach w Opolu i Sopocie, wiele zyskało trwałą popularność – wśród nich największą Jadą wozy kolorowe.
